Να θυμηθώ, να ξεχαστώ.

- Νομίζω πρέπει να ξεχάσουμε. Τι λες;
- Τι να ξεχάσουμε;
- Ε να ρε, να ξεχάσουμε απλά.
- Ναι, αλλά τι να ξεχάσουμε δεν μου λες.
- Τα πάντα να ξεχάσουμε.
- Γιατί να τα ξεχάσουμε;
- Γιατί τώρα που τα θυμόμαστε τι γίνεται;
- Ξέρεις από που προέρχεσαι.
- Όχι ξέρω τι μισώ στη ζωή μου.
- Ε αυτό. Κάτι είναι κι αυτό.
- Τίποτα δεν είναι αυτό. Δεν θέλω να μισώ στη ζωή μου, δεν θέλω να μισώ τη ζωή μου. Γι' αυτό σου
   λέω ας τα ξεχάσουμε όλα.
- Δεν θέλω να ξεχάσω.
- Γιατί δεν θέλεις να ξεχάσεις;
- Γιατί φοβάμαι. Φοβάμαι πως άμα ξεχάσω θα χαθώ μέσα σε ένα κενό.
- Θα χαθείς, αλλά τουλάχιστον αυτό το κενό θα είναι δικό σου, δεν θα σου το "τρώνε" , ούτε θα
   ξερνάνε τη σιχασιά τους επάνω σου. Θα είσαι μόνο εσύ και το κενό σου.
- Δεν θέλω.
- Είσαι δειλός.
- Είμαι.
- ...
- ...
- Εγώ θα ξεχάσω.
- Να ξεχάσεις.
- Θα ξεχάσω κι εσένα.
- Τότε θα σε ξεχάσω κι εγώ.
- Μα φοβάσαι το κενό. Δεν θες να ξεχάσεις.
- Δεν θέλω να με ξεχάσεις.
- Θα φύγω.
- Που θα πας;
- Δεν ξέρω, θα φύγω όμως.
- Θα μου λείψεις.
- Όχι.
- Ναι.
- Μη μου λες πως θα σου λείψω. Θέλω να ξεχάσω.
- Εγώ στο λέω και μετά εσύ ξέχασε το κι αυτό.
- Όχι.
- ...
- ...
- Γιατί θες να ξεχάσεις;
- Γιατί δεν έχω τίποτα για να θυμάμαι.