Καληνύχτα.

-Έχεις νιώσει ποτέ ότι αγαπάς και μισείς κάτι την ίδια ακριβώς στιγμή;
-Όχι.
-Τότε δεν με καταλαβαίνεις.
-Τι έγινε;
-Τίποτα.
-Πες μου.
-Τίποτα.
-Πες μου!
-Σ’αγαπώ.
-…
-Σε μισώ.
-…
-…
-Εγώ είμαι;
-Ναι.
-Γιατί;
-Φταις.
-Γιατί;
-Γιατί ήρθες.
-Μην μιλάς.
-Εσύ με ρώτησες.
-Με πλήγωσες.
-Συγγνώμη.
-Κλείσε το φως και ξάπλωσε.
-Δεν θέλω.
-Γιατί;
-Θέλω να βλέπω τα μάτια σου. να καταλαβαίνω τι θες να πεις πραγματικά.
-Χαχ…έλα κλείσε το φως.
-Όχι.
-Σε παρακαλώ.
-Όχι.
-Εντάξει.
-Θα μου πεις;
-Τι;
-Γιατί ήρθες;
-Δεν ήθελες;
-Πες μου.
-Ήθελα να σε δω.
-Είδες; Άμα είχα κλείσει το φως δεν θα καταλάβαινα ότι λες ψέματα.
-Φοβόμουν εντάξει;
-Τι;
-Εμένα.
-Γιατί;
-Πάντα τόσες ερωτήσεις κάνεις;
-Με ξέχασες.
-Ναι.
-Το ήθελες;
-Ναι.
-Τότε γιατί γύρισες;
-Δεν ξέρω.
-…
-Φεύγω.
-Καληνύχτα…και πάλι.

Ακούστηκε το χτύπημα της πόρτας και μετά από λίγο άναψε τσιγάρο και άρχισε να κλαίει.